Չկա ազատություն առանց օրենքի

Շատերը ազատություն ասելով հասկանում են ամեն ինչ անելու հնարավորություն: Պետք չէ մոռանալ, որ քո ազատությունն ավարտվում է այնտեղ, որտեղ սկսվում է մյուսի իրավունքները: Մարդիկ պետք է ազատ  ապրեն, այնպես, որ չոտնահարեն մյուսների իրավունքները, չէ որ բոլորի իրավունքները հավասար են:

<<Մարդու և քաղաքացու իրավունքների մասին հռչակագրում>> (1789թ., Ֆրանսիա) մարդու ազատությունը մեկնաբանում է որպես իրավունք <<անել այն ամենը ինչը չի վնասում ուրիշներին: Այդպիսով, յուրաքանչյուր մարդու բնական իրավունքների իրականացումը սահմանափակվում է միայն այն սահմաններով, որոնք ապահովում են հասարակության այլ անդամների հնարավորությունը օգտվելու նույնպիսի իրավունքներից: Այդ սահմանները կարող են որոշել միայն օրենքով>>: Նույնը վերաբերվում է ժողովուրդներին, պետություններին: Պետությունները պետք է հաշվի առնեն, որ բոլորն էլ ունեն հավասար իրավունքներ, և պետք չէ մեկը մյուսի հանդեպ իրեն առավել զգա կամ նվաստացնի միայն այն պատճառով, որ թույլ է: Հակառակը, եթե ոչ ոք շահի հետևից չընկնի, ապա պետությունները, նաև մարդիկ, իրար օգնելով առաջ կգնան: 

 

Write a comment

Comments: 0